จอห์นนี่ เดปป์: “ผมรู้สึกสบายใจที่ได้ซ่อนตัวเองไว้หลังตัวละคร”

• แปลจากบทสัมภาษณ์กับ Palace Scope

เราคิดถึงจอห์นนี่ เดปป์บนจอภาพยนตร์ เราอยากคุยเรื่องอาชีพของเขากับเขา เวลาให้สัมภาษณ์นั้นเขาสุภาพเหลือเกิน (ถ้าหากการสูบบุหรี่ไม่ได้กวนใจคุณนัก) น้ำเสียงเพราะ ๆ และอารมณ์ขันของเขาก็ทำให้เราเคลิบเคลิ้ม

ที่เทศกาลหนังเบอร์ลิน คุณไปโปรโมทเรื่องมินะมะตะที่คุณร่วมอำนวยการสร้างด้วยตัวเอง ในโดวิลล์ เราก็ได้ดูเรื่อง City of Lies ที่คุณถ่ายทำไปเมื่อ 4 ปีก่อน ซึ่งเป็นเรื่องการไขคดีการฆาตกรรมแรปเปอร์อย่างทูพัค ชาเคอร์ แต่มันก็มีหนังเรื่องอื่นอย่าง Waiting for the Barbarians ของผู้กำกับซีโร กูเอร์ร่าที่มีปัญหาในการนำออกฉาย หรือฉายในแบบที่ต่างออกไป คุณคิดว่ายังไง

City of Lies นี่โดนค่ายดองไว้ครับ ต้องขอบคุณ(เทศกาลหนัง)โดวิลล์เลยนะ ที่มันได้ฉายซะที! ส่วนมินะมะตะนี่ทำผมรู้สึกแย่เป็นพิเศษ เพราะหนังบางเรื่องนั้นมันส่งผลต่อผู้คน อย่างเรื่องนี้มันมีผลต่อชาวบ้านที่มินะมะตะและคนอื่น ๆ ที่เผชิญเรื่องเดียวกันอยู่ ตัวหนังมันควรจะถูกลงโทษไปด้วยแค่เพราะฮอลลีวูดบอยคอตต์ผมจริง ๆ เหรอ

ความเชื่อมโยงกันระหว่างคุณกับช่างภาพในตำนานที่ต้องต่อสู้กับอาการติดสุราทำให้คุณสามารถมอบหนึ่งในการแสดงที่ดีที่สุดของคุณได้ใช่ไหม

ผมรู้สึกหลงใหลในยูจีน สมิธอยู่แล้วครับ หลงใหลในภาพถ่ายของเขาแน่นอนอยู่แล้ว แต่พอได้มาอ่านว่าเขาเสียสละแค่ไหนที่ถ่ายรูปพวกนี้ออกมา และการที่เขาต้องต่อสู้กับปีศาจในตัวเขาเอง ผมก็อึ้งไปเลย

จอห์นนี่ เดปป์ในบทยูจีน สมิธ จากภาพยนตร์เรื่อง Minamata

คุณเลือกรับงานยังไง

ผมมักจะใช้สัญชาตญาณและอารมณ์ของผมเอง เหมือนประกายไฟที่ส่องสว่างขึ้นมาจากฉากฉากหนึ่ง ถ้าผมอ่านไปได้เกิน 10 หรือ 15 หน้า นั้นแปลว่ามันโอเค แต่นอกเหนือจากนั้นถ้าผมคิดว่าผมสามารถเพิ่มอะไรที่เป็นเอกลักษณ์ให้กับตัวละครได้ นั่นก็เกือบจะทำให้ผมตัดสินใจรับแล้ว ตัวละครที่ผมเคยได้แสดงมา ไม่ว่าจะในแง่จิตวิญญาณหรือจิตใจ ต่างก็ทำให้ผมหลงใหล และพวกเขาต่างก็มีความเกี่ยวเนื่องกันแบบแปลก ๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวที่ร้ายที่สุดไปจนถึงเอ็ดเวิร์ดมือกรรไกร ผมว่ามันเหมือนมีด้ายบางอย่างที่ร้อยรัดพวกเขาไว้ด้วยกัน และ ณ ที่ใดที่หนึ่ง อาจจะในฉากหลัง ในมุมมืด ผมว่าคงมีตัวผมเองยืนอยู่หลังฉากนั้น โดยสรุปแล้วผมก็ว่าตัวเองโชคดีมากเลยนะ

คุณเริ่มต้นอาชีพนี้จากเรื่อง A Nightmare on Elm Street โดยเวส คราเวน แล้วคุณก็แสดงหนังที่มหัศจรรย์อีกหลาย ๆ เรื่อง แน่นอนว่ารวมถึงทิม เบอร์ตัน อะไรคือสิ่งที่ดึงดูดคุณให้สร้างภาพลักษณ์แบบตัวละครพวกนี้ขึ้นมา

ตอนที่ผมยังเด็ก ละครใบ้เป็นอะไรที่มีความสำคัญกับผมมาก ในทีวีก็จะฉายหนังของชาร์ลี แชปลิน บัสเตอร์ คีตัน และต้นแบบของผมเลยก็คือ ลอน แชร์นีย์ จากนั้นก็มีหนังสยองขวัญขาวดำ แบบแฟรงเกนสไตน์ แดร็กคิวลา เลอ ลูป กาคู และตำนานแบบนั้น ผมเป็นแฟนหนังลึกลับ ๆ พวกนั้นมาตลอด ซึ่งมันก็คือสิ่งที่ผมกับทิม เบอร์ตัน ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก พบว่าเราทั้งคู่เหมือนกัน ที่ผมชอบหนังแนวนี้ก็เพราะว่าคุณสามารถปกปิดใบหน้าตัวเองไว้หลังเมคอัพได้ เป็นเหมือนหน้ากากของเรา เหมือนเราได้หลบหนีไปจากแรงกดดันหรือตัวตนของเราเอง ดังนั้นการได้เปลี่ยนภาพลักษณ์เลยช่วยให้ผมได้หลีกหนีไปจากชื่อเสียงอันแสนไร้สาระของผมเสมอ ผมรู้สึกสบายใจที่ได้ซ่อนตัวเองไว้หลังตัวละครและเครื่องสำอางมากกว่าเป็นตัวเอง ผมว่าผมก็แปลกนะ (หัวเราะ)

กฎข้อแรกของนักแสดงคืออะไร

คือต้องอยากมูฟออน และต้องเปลือยตัวเอง กล้าที่จะพาตัวเองไปอยู่ต่อหน้าคนอื่นด้วยผลพวงจากสิ่งที่คุณเลือกหรือไม่ได้เลือกก็ตาม ที่สุดแล้วนี่ก็เป็นแค่ตัวอย่างนะครับ

คุณคิดยังไงกับ “cancel culture” ซึ่งทำให้ศิลปินและคนทั่วไปโดนตัดสินโดยไม่ได้รู้ความจริง

มันเป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อนนะ ผมว่าความต้องการที่จะด่วนตัดสินอะไรในทันทีมันมาจากสิ่งที่ดูเหมือนเป็นมลพิษทางอากาศที่เราปล่อยออกมา ตอนนี้ผมรู้สึกปลอดภัยไหม ปลอดภัยนะ ถ้าเป็นตอนนี้ ผมรู้สึกแบบนั้น เมื่อตอนที่คุณโดนโจมตีจากทุกทิศทุกทางเพราะเรื่องเลวร้ายแบบนี้ สิ่งแรกที่รู้สึกเลยก็คือประหลาดใจ ผมว่าตอนแรกเริ่มจริง ๆ มูฟเม้นต์ที่ชอบตัดสินหลาย ๆ มูฟเม้นต์ก็น่าจะเกิดจากความตั้งใจที่ดีที่สุดเลยนะ แต่ตอนนี้มันออกจะเหนือการควบคุมไปหน่อยจนไม่มีใครมีภูมิคุ้มกันแล้ว แค่(มีใครมากล่าวหาด้วย)ประโยคเดียว โลกก็ถล่มลงได้เลย แล้วมันไม่ได้เกิดแค่กับตัวผมนะ มันเกิดกับคนอื่น ๆ ด้วย ทั้งผู้หญิงทั้งเด็ก ๆ ก็ด้วย แต่สิ่งที่คุณต้องการก็คือการมีความจริงเป็นอาวุธ

ถ้าคุณได้เล่นเป็นแจ็ก สแปร์โร่วอีกหน….

ผมก็พาตัวละครทุกตัวของผมไปไหนมาไหนกับผมอยู่แล้ว ความงดงามของแจ็ก สแปร์โร่วก็คือผมพกเขาไว้ในกระเป๋าได้ มาถึงจุดนี้แล้วถ้ามาขอให้ผมไปแสดงให้เด็ก ๆ ดูในงานปาร์ตี้วันเกิด หรือถ้าอยากให้ผมไปให้กำลังใจ หรือเยี่ยมเด็ก ๆ ในโรงพยาบาล ผมก็ไม่ได้ต้องการเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่ไหนมาชุบชีวิตกัปตันแจ็กเพื่อทำเรื่องดี ๆ นะ ผมทำของผมเองก็ได้ และไม่มีใครพรากเขาไปจากผมได้ การที่ไม่ได้แสดงเป็นเขาบนจอภาพยนตร์อีกแล้วเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นฉับพลับทันด่วนแล้วก็แปลกมาก แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งที่เกี่ยวเนื่องมาจากการมีตัวตนอยู่ในช่วงเวลานี้ของผม ซึ่งมีแต่ความฉับพลันทันด่วนและความแปลกประหลาด แจ็ก สแปร์โร่วจะไม่มีวันจากผมไปไหนหรอก และเขาก็จะพูดจาไร้สาระเพื่อทำให้คนหัวเราะไปตลอดนั่นแหละ (พูดด้วยเสียงกัปตันแจ็ก) “และข้าก็ไม่มีทางหลุดพ้นไปได้หรอก มันอยู่ลึกลงไปในหัวใจดีงามอันแสนดำมืดและจิตวิญญาณอันแสนชิงชังของข้า ขอบคุณ!” (หัวเราะ)

จอห์นนี่ เดปป์ขณะไปเยี่ยมเด็ก ๆ ที่โรงพยาบาล

คุณไปพากย์เสียงให้จอห์นนี่ พัฟฟิน นกพัฟฟินในแอนิเมชั่นทีวีซีรีส์เรื่อง พัฟฟินส์ ซึ่งเป็นงานสร้างของอิตาเลียนและดูได้ทางแอปเปิ้ลทีวีกับแอมะซอน ไพรม์ วิดีโอ….

ผมชอบแนวคิดที่ว่าผมจะได้รับบทเป็นนกตลก ๆ อะ (หัวเราะ) เป็นส่วนหนึ่งของเหล่านกพัฟฟินตัวน้อยที่รับใช้วอลรัสเจ้าเล่าห์ที่ชื่อออตโต้ ออกจะน่าสนใจนะ (หัวเราะ)

คุณมองวิวัฒนาการของฮอลลีวูดเป็นยังไง

หลังจากอยู่ในอ่างนี้มา 30 กว่าปี ผมว่าผมก็ว่ายน้ำได้ดีในอ่างนี้นะ แต่ฮอลลีวูดไม่ใช่สิ่งที่มันเคยเป็นแล้วละ หลาย ๆ คนก็รู้ตัวแล้วว่าพวกเขาก็ “หมดประโยชน์” พอ ๆ กับผมนี่แหละ แต่ก็ยังยอมเล่นไปตามมุกตลกเกร่อ ๆ และสูตรสำเร็จที่ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ คนดูก็โดนดูถูกมาหลายปีแล้วเหมือนกัน พอหลังจากที่มีโรคระบาดเราก็เริ่มจะเข้าใจว่าการดูหนังที่บ้านบนจอทีวีตัวเองมันก็ไม่แย่นี่นา แล้วผมก็เข้าใจเขานะ เพราะว่าการไปดูหนังสำหรับครอบครัวนึงมันมีค่าใช้จ่ายเยอะ ทั้งตั๋วหนังเอย ทั้งที่จอดรถเอย ทั้งป็อปคอร์นเอย ผมเลยคิดว่าเครื่องจักรฮอลลีวูดนี่มีความผิดพลาดทางเทคนิกบางอย่างที่พวกเขาเองก็เพิ่งจะรู้ตัวเหมือนกัน ผมเลยรู้สึกดีใจนะที่รู้ตัวมาได้สักพักแล้ว (หัวเราะ)

คุณภูมิใจในอะไรที่สุด

ลูกของผม ไม่มีอะไรเทียบได้เลย ไม่มีอะไรใกล้เคียงเลย แต่ถ้าพูดถึงการงาน การพอใจในความสำเร็จของตัวเองเท่ากับความตาย มันทำให้คุณพอใจเกินไป ผมชอบประสบการณ์ที่ได้รับ และถ้าไม่เกี่ยวกับฮอลลีวูด ผมก็อยากเอาตัวเองไปให้บริการศิลปินที่อยากถ่ายทอดบางสิ่งออกมา ต่อให้ศิลปินคนนั้นจะเป็นเด็กหญิงอายุ 15 ที่อยากกำกับหนังโดยใช้โทรศัพท์มือถือแทนกล้อง ผมก็ยินดี ไหน ๆ ทุกอย่างมันก็เคยสร้างกันมาหมดแล้ว ที่เหลือให้ทำก็แค่ความสดใหม่ของการนำเสนอ

ถ้าได้เจอเด็กชายจอห์นนี่ เดปป์ จะแนะนำเขาว่ายังไง

ลองเดินกลับหัวดูนะ (หัวเราะ)